Nathalie en het paarse Varkentje

 Er was eens een meisje genaamd Nathalie.

 Nathalie werkte voor Meneer Perez op een koffieboonboerderij, en haar allerbeste vriend was een varkentje genaamd Pico.

 De hele dag zorgde Nathalie voor de koffieboon-bomen, ze praatte tegen Pico en hij volgde haar de ene rij in en de andere rij uit, en nog een rij in en nog een, totdat ze klaar was met werk.
 

 Elke nacht stopte Nathalie Pico in het hooi en zong ze een slaapliedje voor hem voordat ze de staldeur sloot.

 En iedere ochtend, als Nathalie de staldeur opende, rende Pico naar haar voeten en zij kietelde zijn kin.

Tot op een dag Meneer Perez zei tegen Nathalie, "Dat varken is bijna volwassen. Geef hem wat extra te eten deze week en we kunnen hem naar de markt brengen op zaterdag en spek van hem maken."

 Wanneer Meneer Perez vertrok, zat Nathalie neus aan neus met Pico. "Luister Pico," zei zei, "Meneer Perez wil dat je heel dik wordt om veel spek van jou te maken, dus we moeten van jou een kleine Pico maken. Jij gaat op dieet!"

 Op de eerste dag van Pico's dieet at hij negen enchiladas, een stoofpot, zes maïskolven en een schaal met ijs. Nathalie schudde haar hoofd vanwege zijn uitpuilende wangen.
 

De volgende dag sloot Nathalie Pico op in het veld met druivenranken en vertelde hem dat het voor zijn eigen bestwil was. Ze kietelde zijn kin en vertrok om haar werk te doen voor die dag.

Toen Nathalie terug kwam aan het einde van de dag, stond Pico op haar te wachten bij het hek. Nathalie's ogen werden groot. "Pico!" Riep ze, "Je bent PAARS!"

Pico heeft elke druif van elke druivenrank gegeten en sap druppelde langs zijn kin terwijl hij vrolijk grijnsde naar Nathalie. Nathalie haastte hem in de stal voordat Juan Perez hem zag.

 De derde dag van Pico's dieet bond Nathalie een gele strik om Pico's nek en nem hem naar naar de koffieboon-bomen zodat hij niet stiekem weg kon glippen om meer stoofpot of enchiladas te vinden.

 Pico volgde Nathalie stilletjes van rij naar rij, maar wanneer zij aan haar werk begon, verslond hij alle koffiebonen van elke boom.

 Tegen het einde van de dag had Pico zoveel koffiebonen op dat zijn poten begonnen te trillen. Zijn knieën wankelden en zijn staart begon te draaien.

Nathalie draaide zich om om te zien wat er gebeurde, juist toen Pico terug op zijn achterpoten sprong en zijn hele lichaam aan het wiebelen en schudden was.

Pico hinkelde en draaide en liep terug in de rij met koffieboon-bomen, en draaide zich een weg terug naar de volgende. 

 Een paars varkentje dansend tussen de koffieboon-bomen was zo'n vreemd gezicht dat de vogels in de bomen stopten met zingen. De koeien stopten met loeien en de eenden stopten met kwaken. Alles werd zo stil dat Meneer Perez uit zijn huis kwam om te zien wat er aan de hand was.
 

 En of er wat aan de hand was! Pico het paarse varkentje danste zich een weg door het veld, hij schuifelde de ene weg heen en schudde zich de andere weg terug, tollend zoals een varkentje nog nooit heeft getold. Meneer Perez keek naar Pico. Hij keek naar Nathalie. Hij keek nog een keer naar Pico. En toen...

 ...Begon Meneer Perez te lachen. Hij lachte en grinnikte en snoof. Hij lachte totdat tranen over zijn gezicht stroomden en zei tegen Nathalie, "Van dat varken kun je geen spek maken - hij gaat beroemd worden!"

Nathalie was zo blij om te horen dat Pico was gered en ze begon te wiebelen en te schudden en al snel draaide ze naast hem tussen de koffieboon-bomen. Nathalie en haar paarse varkentje werden een beroemd dans-duo, en Pico hoefde nooit meer op dieet!